De gezondheid van onze dieren staat voorop.
Helaas komt het nog steeds vaak voor dat er gefokt wordt met katten die niet geënt of getest zijn en waardoor je kans loopt een ernstig ziek kitten te kopen met alle gevolgen van dien.
Hieronder enkele afkortingen met daarbij de benodigde uitleg.

HCM

HCM is de afkorting voor Hypertrofische CardioMyopathie. 
Dit is een aandoening van de hartspier,die gekenmerkt wordt door het dikker worden van de hartspier. 
Deze aandoening kan zowel erfelijk als verkregen zijn (bijv. door een te hard werkende schildklier). 
De erfelijke vorm van HCM leidt meestal al op jonge leeftijd tot problemen (<2 jaar), 
maar ook kennen we katten die een geleidelijker ziekteverloop hebben. 
Bij de erfelijke HCM zijn de spiervezels op microscopisch niveau afwijkend en functioneren niet normaal. 
Uiteindelijk leidt dit tot een gestoorde werking van het hart. 
Katten kunnen acuut dood neervallen of symptomen ontwikkelen als benauwdheid, slecht eten, vermageren en achterhandsverlamming. 
Bij de Maine Coon is al redelijk wat onderzoek gedaan en hier lijkt HCM autosomaal dominant over te erven, 
dit betekend dat een van de ouders de ziekte moet hebben, als een kitten het heeft. 
Of dit bij andere katten en bij alle Maine Coons zo is, weten we niet. 
Waarschijnlijk zijn er, in analogie naar de mens, meerdere genen die HCM kunnen veroorzaken.
HCM kan bij alle raskatten voorkomen.

PKD

PKD is een afkorting van Polycystic Kidney Disease. 
Dit is een erfelijke aandoening die bij katten voorkomt. 
Bij dieren die deze afwijking hebben, zijn in beide nieren meerdere cysten (=holtes met vloeistof) aanwezig. 
Kenmerkend is dat zowel het aantal cysten, als de omvang van de cysten toeneemt met de leeftijd. 
Klachten ontstaan dan ook meestal pas op middelbare-oudere leeftijd. 
Dan pas zijn er zoveel cysten en zulke grote cysten dat het normale nierweefsel in zijn functie tekort gaat schieten. 
Er ontstaan dan symptomen als veel drinken en plassen, slecht eten, vermageren, braken.

CIN

CIN is een andere nierafwijking die met een PKD test onderkend kan worden. CIN betekent chronische interstitiele nefritis; dit is een chronische ontsteking van het tussenweefsel in de nieren, wat leidt tot bindweefsel toename. In de volksmond wordt dit ook wel schrompelnieren genoemd. Het leidt tot klachten omdat er steeds minder gezond nierweefsel overblijft. De klachten kunnen zijn: veel drinken en plassen, slecht eten, braken, vermageren, slechte vacht. Bij bloedonderzoek worden in een later stadium ook meestal verhoogde nierwaarden (ureum en kreatinine) gevonden.

Vaak wordt de ziekte klinisch duidelijk als de nieren zwaarder belast worden. Vandaar dat het vaak duidelijk wordt als een poes drachtig is of kort geleden bevallen is. De ziekte komt echter bij poezen en katers voor.

FIV (Feline Immunodeficiency Virus)

In volksmond ook wel kattenaids genoemd.

Het FIV virus beschadigt of doodt de cellen van het immuunsysteem (witte bloedcellen). Dit veroorzaakt een geleidelijke achteruitgang van het immuum systeem. In een vroeg
Stadium van FIV is het mogelijk dat er geen uiterlijke symptomen zijn. Het immuunsysteem is zeer belangrijk bij het afweren van infecties en daarom lopen FIV-positieve katten een groter risico op besmetting door andere virussen of bacteriën.
De meest gebruikelijke manier van het overbrengen van FIV,is door bijten tijdens vechtpartijen.
Daarom lopen ongecastreerde katers en zwerfkatten het grootste risico op besmetting.
Daarna kan het een aantal jaren duren voor dat de kat ziek word. Gedurende deze periode gaat het afweersysteem achteruit. Daarom wordt de ziekte over het algemeen pas geconstateerd bij middelbare of oudere katten.
Veel virussen worden gevonden in het speeksel van geïnfecteerde katten en een enkele beet is voldoende voor het overbrengen van de infectie.
De ziekte kan ook overgedragen worden middels de sociale contacten van in een groep levende katten,door het gebruik van dezelfde voerbakjes en door middel van wederzijds wassen.

FELV (Feline Leukemie Virus)

FeLV is een zeer besmettelijke virusziekte. Het virus kan leukemie (tumoren van de witte bloedcellen) veroorzaken, maar dit is niet de ziekte die het meeste optreedt na infectie. Het virus tast namelijk het immuunsysteem van de kat aan waardoor ze gevoeliger zijn voor infecties.

Hoe kan een kat besmet raken met het virus?

Na infectie vermeerdert het virus zich in de tonsillen in de keel en verspreidt zich naar het beenmerg, lymfevaten en lymfeknopen.

Het virus komt in het bloed en vanaf dan is het aan te tonen door middel van een bloedtest. Als de speekselklier wordt geïnfecteerd dan zal de kat het virus gaan uitscheiden en vanaf nu is de kat besmettelijk voor andere katten.

FIP

FIP is een virusziekte die wordt veroorzaakt door een (gemuteerd) coronavirus. Dit feline coronavirus (FcoV) is in eerste instantie onschuldig en veroorzaakt alleen wat lichte diarree, echter als het muteert kan de ziekte FIP ontstaan. De meeste katten maken in hun leven wel eens een infectie door met het coronavirus.
Binnen sommige kattenpopulaties zijn zelfs 80-90% van de katten met antilichamen tegen het coronavirus gemeten (=seropositief voor het FcoV), deze katten zijn dus ooit in aanraking geweest met het coronavirus. 1 - 5 % van de seropositieve katten zal FIP kunnen ontwikkelen. 100 % van de katten die FIP krijgen gaan dood.

Een deel van de katten, die ooit een infectie met corona hebben doorgemaakt kan drager blijven, het virus blijft dan aanwezig in het lichaam. Deze katten zijn hier niet ziek van maar ze kunnen het virus wel verspreiden.
De huidige theorie is dat onder bepaalde omstandigheden het coronavirus, dat nog in het lichaam aanwezig is, gaat muteren (= van DNA samenstelling veranderen) tot een kwaadaardige variant. We spreken dan van FIP.

Dit "FIP" virus kan macrofagen (= bepaald type ontstekingscel) binnendringen en zich hierin vermeerderen. Op deze manier verspreidt het virus zich door de bloedbaan. Het ziektebeeld van FIP wordt veroorzaakt door een afweerreactie van het lichaam tegen deze geïnfecteerde macrofagen. Er worden zogenaamde immuuncomplexen gevormd die gaan vastlopen in kleine bloedvaatjes waardoor op die plaatsen ontstekingen ontstaan in en rond deze bloedvaatjes en organen.